A Cidade dos Mortos das Costas do Alén

Existe un río afluente do Tea que recibe o nome de Alén, "o máis alá". O seu val oriéntase cara á o sur e por iso ao resgardarse dos fríos ventos do norte conserva un magnífico bosque de ribeira cunha maxia sen igual. Este val do  Alén está cheo de segredos escondidos desde o seu nacemento. Un dos que máis nos chamou a atención foi o recuncho onde se esconde a capela de principios do século  XVIII de San Xoán de Mosteiro. A súa ponte secular, as súas fontes, as súas calzadas e a posibilidade de que aquí se atopase un antigo mosteiro benedictino hoxe desaparecido rodean de maxia este lugar.

Seguramente por este lugar pasase un antigo camiño que levase cara a Ventín a través do val do río  Alén utilizado por  arrieros que transportaban viño e outras mercadorías desde O Ribeiro aos grandes burgos relixiosos e pesqueiros, como Pontevedra.

En Fornelos de Montes, na parroquia de As Estacas e nas empinadas ladeiras do val do río Alén e escondidos durante séculos existe un conxunto excepcional de pequenos habitáculos compostos por  megalitos a semellanza dos antigos dolmens galegos. Pero que é realmente este conxunto? En principio trátase de chozos, é dicir, de refuxios para pastores que pasaban longas tempadas na montaña co gando e que xa están documentados desde o século XVI. De ser así darémonos conta da intensa actividade gandeira destas montañas nos últimos séculos, pois non existe un conxunto similar en toda Galicia e a maioría dos conxuntos de chozos non adoitan ser de máis de tres refuxios.

Con todo existe unha lenda ao redor deste misterioso conxunto de chozos que nos conta que esta pequena cidade era realmente A Cidade dúas Mortos dás Costas do Alén, un lugar onde a xente maior e enferma con poucas posibilidades de seguir con vida en curto espazo de tempo retirábanse aquí para morrer. Contounos lendas que nestes pequenos habitáculos esperáballes unha mestura de herbas  venenosas para cando estivesen preparados e sen forzas irse o alén... É posible que só sexan lendas e a función dos chozos sexa realmente a de refuxios pero merece a pena achegarse ata aquí e deixar voar a nosa imaxinación e transportarnos a outras épocas xa esquecidas por moitos.

Para chegar ata eles deixámosvos o punto de partida máis próximo e a localización exacta. Ademais debemos saber que non moi lonxe existe un magnífico foxo de lobo en forma de "W" con dúas trampas e os restos dun neveiro posiblemente pertencente ao desaparecido mosteiro de San Xoán de Mosteiro.

Podes ver máis fotos do lugar aquí: https://photos.app.goo.gl/woA2WC67opbPTTBb9


Mapa e localización: