Publicacións

Mostrando publicacións desta data: outubro, 2016

Petróglifos das Penizas | GALICIA MÁXICA

Imaxe
PETRÓGLIFOS DO COELLO A península de Monteferro forma o límite continental da estreita franxa de xistos que forma o Complexo O Rosal-Monteferro. É por iso que gran parte da súa costa e o seu subsolo estea formada por estes. Con todo a esquina da península oeste mantén material granítico e foi sobre unha destas afloraciones onde graváronse para a historia a maior concentración de muíños naviculares (de man) de Galicia. Supónselles unha antigüidade duns 5000 anos por tanto englobaríanse no Neolítico. De todos os xeitos hai quen sostén que a súa orixe é máis recente e levaríanos ao calcolítico. O xacemento está catalogado como Pedra do Coello. Sobre a roca de oito metros cadrados esténdense varios motivos, ademais dos 21 muíños de man. Sobre ela poderemos ver diversas "coviñas", surcos, óvalos e seis representacións podomorfos de pés descalzos. Recibe o nome de Penisas (ou Pinisas) Pequenas ou Petróglifos do Coello e atópase á altura da Punta Gateira ou Mexilloeira e a moi pouco

Acueducto do Bravo | GALICIA MÁXICA

Imaxe
O río Vilaza, moitas veces denominado Zamáns, discorre polo lugar de O Bravo, un lugar situado a escasos metros do centro urbano de Gondomar. A súa proximidade a este provocou unha gran presión urbanística sobre el. Un deses exemplos é o paso da variante da PO-331 que cun gran viaduto vadea o citado río. Practicamente debaixo desta ponte nova localízanse os restos correspondentes ao Acueducto do Bravo, un acueducto cuxos orixes se van ao século XVII. Posúe tres arcos de medio punto e dous aliavaderos adintelados a ambos os dous lados para épocas de crecidas puntuais. Está construído en gran parte con grandes "perpiaños" e presenta unha canle de medio metro. Río arriba presenta tres tajamares. Os restos da canle que chegan a este acueducto son imperceptibles pero sábese que recollía a auga un pouco máis arriba na parroquia de Vilaza. O seu uso non está moi claro aínda que se conta que era utilizado para regadío das leiras dun pazo situado na parroquia de Mañufe. Este pazo é de

Petróglifos de Ghorghalado | GALICIA MÁXICA

Imaxe
O Rosal é atravesado por unha estreita banda de roca esquistosa que se estende desde este concello ata Monteferro, en Nigrán e cuxa antigüidade se vai ata o período Cámbrico e Silúrico a máis de 400 millóns de anos. Na parroquia das Eiras, no Rosal, existe un dos poucos gravados rupestres de Galicia realizados sobre este tipo de material esquistoso. Trátase dos petróglifos de Ghorghalado, cunha antigüidade de ao redor de 3000 anos e que forma o maior conxunto de petróglifos deste concello sobre unha mesma roca. Foron descubertos no ano 2012 por unha veciña do lugar (Palmira C. Vaqueiro) que se preocupou de que fosen coñecidos polas administracións competentes. Tres anos máis tarde o conxunto de gravados foi acondicionado, sinalizado e posto en valor. O motivo do seu descoñecemento era que estaban tapados por terra. Con todo estes debuxos xa tiñan que ser coñecidos con anterioridade pois o lugar era unha canteira e aínda poderemos ver restos de cortes e outros trazos que así o confirman

Igrexa de Nossa Senhora da Assunção | GALICIA MÁXICA

Imaxe
União das freguesias de Caminha (Matriz) e Vilarelho A igrexa parroquial de Caminha tamén coñecida como Igreja de Nossa Senhora da Assunção ou Igreja Matriz sitúase moi preto das beiras do Río Miño embebida actualmente polas murallas do século XVII da vila. Trátase dun templo de transición entre o gótico e o renacemento con transformacións barrocas. Englóbase nas igrexas manuelinas de tres naves con cobertura de madeira e cabeceira abovedada. Segue o esquema das igrexas mendicantes do gótico portugués. O elaborado teito de carpintaria, mudéjar, de "par e nó" e manuelino. Os azulexos son de finais do XVII e os retablos de talla dourada son de estilo nacional. A Capela do Rosário ten unha representación da Árbore de Jessé, con ramaxes diagonais asimétricas, figuras baixas e raíces de gran realismo. Os confesionarios tamén son manuelinos. Iníciase a súa construción no ano 1428, celebrándose a primeira misa en 1488. Con todo non se finalizaría ata uns anos despois, xa no seguinte

Ermida de Santo Antão | GALICIA MÁXICA

Imaxe
A 373 metros sobre o nivel do mar localízase a Capela de Santo Antão, en Caminha. Todo o monte é un fantástico miradoiro para observar a desembocadura do río Miño, así como o Monte de Santa Trega, a Foz do Minho e o Pinhal do Camarido. Trátase dunha capela rectangular de dous corpos con sancristía encostada cuxa historia se dilata ata o século XVII. A súa fachada ábrese cunha gran porta mediante arco de medio punto por baixo dun pórtico rectangular cuberto de tella, do mesmo xeito que o resto da capela. A súa localización aquí débese aos restos arqueolóxicos existentes nos arredores, como mámoas, petróglifos e muíños de man. Os restos da mámoa son perfectamente visibles xunto a unha mesa de pedra e xunto ao vertedoiro. Un sinxelo cruceiro preside a rotonda de entrada á cima onde está a capela. Máis fotos aquí MAPA - LOCALIZACIÓN

Capela da Senhora da Encarnação | GALICIA MÁXICA

Imaxe
 União das freguesias de Vila Nova de Cerveira e Lovelhe Na saia noroeste da Serra da Gávea atópase a unha altura de 300 metros sobre o nivel do mar a capela da Senhora da Encarnação. Trátase dunha construción do século XVII da que temos constancia escrita no ano 1758. Recibe o mesmo nome que o monte onde se sitúa, o Monte da Sª dá Encarnação, desde o cal dominaremos un amplo panorama do val do Miño cara ao leste e cara ao oeste. Un pouco por encima localízase a famosa imaxe do cervo onde teremos tamén un fantástico miradoiro. Pódese chegar desde aquí andando por un carreiro habilitado ou tamén por estrada. Moi preto tamén pero estrada abaixo atópanse os restos da capela do Espirito Santo. Os días 12 e 13 de xuño realízase a romaría da Senhora da Encarnação na cal os romeiros ascenden en procesión desde a igrexa de Lobelhe. Máis fotos aquí MAPA - LOCALIZACIÓN

Ruínas da Capela do Espirito Santo | GALICIA MÁXICA

Imaxe
Moi preto do centro de Vila Nova de Cerveira, nunha montaña piramidal de 226 metros nas estribacións da Serra dá Gávea localízanse as ruínas da Capela do Espirito Santo. Pouco sabemos sobre ela, tan pouco que só sabemos que nunca foi acabada e o que vemos hoxe son os restos do inicio dos muros laterais e traseiro e da fachada que conserva a porta adintelada orientada ao oeste. Pola súa estrutura rectangular e porta adintelada parece unha capela do século XVIII. Tampouco sabemos a súa finalidade, aínda que tendo en conta os restos arqueolóxicos da Idade de Bronce do lugar probablemente tentásese construír para cristianizar o lugar. Con todo, a beleza deste lugar e as súas vistas fan máis que aconsellable a súa subida para logo recrearse coas grandiosas e únicas vistas do val do Miño e do Océano Atlántico. Moi preto temos a Capela da Senhora da Encarnação e o miradoiro de O Cervo. Máis fotos aquí MAPA - LOCALIZACIÓN

Miradoiro do Cervo | GALICIA MÁXICA

Imaxe
Vila Nova de Cerveira recibe o seu nome pola abundancia de cervos noutra época na súa serra. Hoxe en día a imaxe dun cervo é asociada con esta poboación lusitana e máis desde que no ano 1985 o escultor José Rodrígues crease a escultura férrea de O Cervo no alto do monte de O Crasto, na Serra dá Gávea, a 327 metros de altitude. Este finou en setembro de 2016 aos 79 anos de idade. O nome de Ou Crasto (castro) xa nos indica a existencia dun asentamento castrexo no lugar do que probablemente sairían os primeiros poboadores de Vila Nova de Cerveira. Como diciamos a escultura instalouse en agosto de 1985 e tres anos máis tarde fíxose o camiño de acceso convertendo o lugar nun fantástico miradoiro que domina unha gran parte do Miño, desde Tui ata a súa desembocadura. Máis fotos aquí MAPA - LOCALIZACIÓN

Fortaleza de Monção | GALICIA MÁXICA

Imaxe
Monção localízase na beira sur do Miño e tivo gran importancia na defensa e as loitas contra os reinos veciños. Sabemos xa que no século XIII existiu un castelo neste lugar e posteriormente no XVII a cidade foi totalmente amurallada con motivo da Guerra da Restauração. O proxecto foi levado a cabo polo enxeñeiro militar francés Miguel de L'Ècole coa dirección do mestre João Alves do Rego. A súa murallas levantáronse en 1656 e elaborouse unha fortaleza de planta poligonal abaluartada. A vila medieval foi protexida desde entón por unhas boas murallas e inicialmente con tan só dúas portas. Pouco despois engadíronse nove baluartes e cinco portas máis: a de Salvaterra, do Rosal, da Fonte ou das Caldas, de S. Bento e as de Ou Sol ou de dos Milagres. O crecemento da vila propiciou no século XIX que parte das murallas fosen derrubadas para a construción de edificios e estradas así como o paso do tren que durante o século XX circulaba sobre parte das súas murallas. Hoxe en día o tren xa é h

Torre de lapela | GALICIA MÁXICA

Imaxe
União das freguesias de Troporiz e Lapela Entre Valença e Monção atópase a beiras do Miño a pequena localidade de Lapela. Neste lugar existe unha gran torre de homenaxe que é o único que se conserva do Castelo de Lapela o cal se destinaba á vixilancia da Raia. Tense constancia xa del no ano 1130 sabendo que se construíu por orde de D. Afonso Henriques. No século XIV levántase a impoñente torre de homenaxe que mantén unha altura próxima aos 30 metros. Nos séculos posteriores as murallas defensivas foron desfeitas para construír a muralla da próxima poboación de Monção. En 1860 coa torre xa arruinada desfaise o que queda do castelo para remendar algunhas rúas da nomeada poboación. En 1943 cédese aos Serviços dá Direcção-Geral de Marinha coa condición de mantelo en condicións e que puidese ser visitado. Desde o ano 1936 veñen realizando tarefas de rehabilitación e no 2016 conclúense os traballos deixando unha torre totalmente restaurada e visitable. A torre ten planta cuadrangular e cóbre

Igrexa parroquial de Monção | GALICIA MÁXICA

Imaxe
 Igreja de Santa Maria dos Anjos No interior da praza fortificada de Monção atópase a igrexa parroquial de orixe gótica. Ten planta lonxitudinal con varias dependencias como a sancristía encostadas ao norte e ao sur. Comézase a construír en 1308 e en 1521 engádese a Capela de São Sebastião. En 1641 constrúese a torre de tres corpos e anos máis tarde, en 1701, rehabilítase a igrexa integramente. Na súa fachada ábrese unha porta de arco de medio punto cunha fermosa decoración románica tardía. Aos lados existen dous óculos lobulados e sobre ela un gran rosetón. Vale a pena camiñar polas rúas contiguas e gozar da arquitectura civil desta vila.   Máis fotos aquí MAPA - LOCALIZACIÓN

Parque das Caldas | GALICIA MÁXICA

Imaxe
As beiras do Miño sobre todo no seu último tramo presentan unhas grandes terrazas fluviais tanto na beira galega como na portuguesa. As particularidades físicas de este provocan a existencia de numerosos mananciais termais. Aquí, en Monção temos un gran exemplo diso. Aproveitando esas terrazas e xunto aos edificios dedicados ao termalismo existe unha gran área de esparexemento que conta con miles de metros cadrados de zona verde, parque infantil, área recreativa, piscina municipal, pista de tenis, fútbol sala, petanca, skate e moito máis. A todo isto sumámoslle a beleza da paraxe que forma o río Miño e as murallas defensivas da vila de Monção. Máis fotos aquí MAPA - LOCALIZACIÓN

Ponte do Mouro ou Ponte de Barbeita | GALICIA MÁXICA

Imaxe
Está claro que Portugal tamén tivo aos mellores e máis rápidos arquitectos da historia e aquí temos outra obra destes. Denominado Ponte Barbeita en honra a unha das freguesías que o acubilla, esta incrible ponte tamén foi construído polos "mouros". Localízase entre esta parroquia nomeada e a União das Freguesias de Ceivães e Badim, no Concelho de Monção. O río Mouro fai de fronteira entre estas e sepáraas mediante un fantástico e profundo canón duns 30 metros. Para unir as dúas beiras construíuse na Idade Media unha ponte de pedra dun só arco lixeiramente apuntado apoiado nas paredes rochosas do canón. O río Mouro nace ás portas de Parque Nacional de Peneda-Gerês e durante un sinuoso percorrido de máis de 30 km chega ao río Miño para entregarlle as súas augas.   Sabemos xa da existencia dunha ponte no ano 1386. En este mesmo ano atopáronse neste lugar D. Juan I co duque de Lancaster (Juan de Gante), quen pretendía en trono de Castela. Unha placa nas inmediacións lembrando est