Ruínas da Capela do Espirito Santo | GALICIA MÁXICA

-
Moi preto do centro de Vila Nova de Cerveira, nunha montaña piramidal de 226 metros nas estribacións da Serra dá Gávea localízanse as ruínas da Capela do Espirito Santo.



Pouco sabemos sobre ela, tan pouco que só sabemos que nunca foi acabada e o que vemos hoxe son os restos do inicio dos muros laterais e traseiro e da fachada que conserva a porta adintelada orientada ao oeste. Pola súa estrutura rectangular e porta adintelada parece unha capela do século XVIII. Tampouco sabemos a súa finalidade, aínda que tendo en conta os restos arqueolóxicos da Idade de Bronce do lugar probablemente tentásese construír para cristianizar o lugar.



Con todo, a beleza deste lugar e as súas vistas fan máis que aconsellable a súa subida para logo recrearse coas grandiosas e únicas vistas do val do Miño e do Océano Atlántico.



Moi preto temos a Capela da Senhora da Encarnação e o miradoiro de O Cervo.

Máis fotos aquí






MAPA - LOCALIZACIÓN


Comentarios

Publicar un comentario

Publicacións populares deste blog

Insua dos poetas, un paque temático para o Galego no Carballiño

-
Imaxe
Traémosvos un lugar para pasar unha tarde refrescando literatos galegos ou un lugar no que a arte da palabra achegaravos ao sentir máis profundo de Galicia. Unha visita na que poñer a proba o que sabemos, quen é cada un deles, curiosidades dos homenaxeados e un nomear que obras regaláronnos. É quizais un rinconcito coa mellor das nosas artes, a literatura, ese fiar de palabras contando a mellor das historias, a nosa, que é tamén a de todo aquel que a queira coñecer, aí esta a maxia de Galicia. Antes gustaríame contarvos un pouco a historia deste lugar, porque como todo o bo, nace dun soño. A volta á terra dun emigrante galego fai que este terreo sexa parte dun proxecto de raíces na terra, unha gandería. O seu fillo aínda se emociona ao lembrar como a vida é ás veces inxusta e fai que o soño do seu pai trúnquese e o terreo non teña un comezo de futuro. O seu fillo ve na propiedade un tremendo potencial e a cultura aflora en cada esquina convertendo a insua nun referente cultural para t
Ler máis

A lendaria Pedra da Serpe de Corme

-
Imaxe
 A Pedra da Serpe de Corme é un dos monumentos rupestres máis representativos de Galicia. A pesar da súa sinxeleza, espertou unha gran curiosidade de historiadores e arqueólogos ao longo dos últimos séculos. Trátase dun exemplo único en toda Europa Occidental, un relevo "vivo" da historia de Galicia. A Pedra da Serpe localízase no concello de Ponteceso, na parroquia de Corme Aldea, nun lugar de posible topónimo de orixe xermánica, o lugar de Gondomil.  Trátase dunha roca granítica no que se labrou a figura dunha gran serpe alada, algo que a fai única e excepcional. Séculos despois, o lugar foi cristianizado coa colocación dunha cruz sobre a mesma pedra. Esta cruz non é a actual, senón contemporánea, pois a orixinal xa non se conserva, xa que foi derrubada accidentalmente. A pesar das numerosas hipóteses sobre a cronoloxía desta curiosa pedra, aínda ninguén o ten claro e todo son especulacións. Escoitarás que este culto á serpe pérdese en tempos remotos, antes
Ler máis

Foxo do Lobo de Laxoso, Lobeira de Laxoso | GALICIA MÁXICA

-
Imaxe
O Foxo do Lobo de Laxoso ou a Lobeira de Laxoso é unha trampa centenaria para a caza do lobo da que aínda hoxe poderemos ver os restos en Ponte Caldelas practicamente no val do río Verdugo. Os muros de leste de Laxoso son en forma de "V", a máis habitual en Galicia e os seus muros na súa orixe alcanzaban os tres metros de alto e case un metro de anchura.  A estrutura tiña ao redor de catrocentos metros de cachotería acabados no vértice en forma dun foso circular dun diamétro de 4,8 metros e unha profundidade de preto dos tres metros. O Foxo do Lobo de Laxoso foi parcialmente rehabilitado, sinalizado e posto en valor no ano 2017. Poderemos apreciar a estrutura do foso circular e parte dos muros de pedra seca que converxen nel, aínda que no momento da nosa visita os fentos cubrían gran parte deles. Lembremos que para a caza do lobo xuntábanse os veciños e cun gran alboroto e provistos de  bisarmas (especie e lanza rematada cun gancho) escorrentaban ao lobo
Ler máis