Petróglifos de Ghorghalado | GALICIA MÁXICA
O Rosal é atravesado por unha estreita banda de roca esquistosa que se estende desde este concello ata Monteferro, en Nigrán e cuxa antigüidade se vai ata o período Cámbrico e Silúrico a máis de 400 millóns de anos.
Na parroquia das Eiras, no Rosal, existe un dos poucos gravados rupestres de Galicia realizados sobre este tipo de material esquistoso. Trátase dos petróglifos de Ghorghalado, cunha antigüidade de ao redor de 3000 anos e que forma o maior conxunto de petróglifos deste concello sobre unha mesma roca.
Foron descubertos no ano 2012 por unha veciña do lugar (Palmira C. Vaqueiro) que se preocupou de que fosen coñecidos polas administracións competentes. Tres anos máis tarde o conxunto de gravados foi acondicionado, sinalizado e posto en valor. O motivo do seu descoñecemento era que estaban tapados por terra. Con todo estes debuxos xa tiñan que ser coñecidos con anterioridade pois o lugar era unha canteira e aínda poderemos ver restos de cortes e outros trazos que así o confirman.
Na súa posta en valor tan só foron descubertos unha pequena parte pois varios debuxos atópanse aínda enterrados entre os restos das rocas usadas como canteira.
Sobre os gravados podemos dicir que se tratan de motivos xeométricos, como círculos concentricos, "coviñas", debuxos cuadrangulares e liñas que unes estes debuxos.
Sobre o topónimo descoñecemos a súa orixe aínda que o máis parecido podería ser o verbo "gorgolar" que designa "un brote de auga nun sitio chairo formando un charco", cousa relacionada con moitos petróglifos que se localizan preto de nacentes de auga.
O lugar atópase a só 90 metros de altura, moi preto da gran terraza fluvial do río Miño. Setecentos metros ao Leste existen os restos dun castro que hoxe preside A Capela dá Madalena.
Na parroquia das Eiras, no Rosal, existe un dos poucos gravados rupestres de Galicia realizados sobre este tipo de material esquistoso. Trátase dos petróglifos de Ghorghalado, cunha antigüidade de ao redor de 3000 anos e que forma o maior conxunto de petróglifos deste concello sobre unha mesma roca.
Foron descubertos no ano 2012 por unha veciña do lugar (Palmira C. Vaqueiro) que se preocupou de que fosen coñecidos polas administracións competentes. Tres anos máis tarde o conxunto de gravados foi acondicionado, sinalizado e posto en valor. O motivo do seu descoñecemento era que estaban tapados por terra. Con todo estes debuxos xa tiñan que ser coñecidos con anterioridade pois o lugar era unha canteira e aínda poderemos ver restos de cortes e outros trazos que así o confirman.
Na súa posta en valor tan só foron descubertos unha pequena parte pois varios debuxos atópanse aínda enterrados entre os restos das rocas usadas como canteira.
Sobre os gravados podemos dicir que se tratan de motivos xeométricos, como círculos concentricos, "coviñas", debuxos cuadrangulares e liñas que unes estes debuxos.
Sobre o topónimo descoñecemos a súa orixe aínda que o máis parecido podería ser o verbo "gorgolar" que designa "un brote de auga nun sitio chairo formando un charco", cousa relacionada con moitos petróglifos que se localizan preto de nacentes de auga.
O lugar atópase a só 90 metros de altura, moi preto da gran terraza fluvial do río Miño. Setecentos metros ao Leste existen os restos dun castro que hoxe preside A Capela dá Madalena.
Comentarios
Publicar un comentario