Acueducto do Bravo | GALICIA MÁXICA

-
O río Vilaza, moitas veces denominado Zamáns, discorre polo lugar de O Bravo, un lugar situado a escasos metros do centro urbano de Gondomar. A súa proximidade a este provocou unha gran presión urbanística sobre el. Un deses exemplos é o paso da variante da PO-331 que cun gran viaduto vadea o citado río. Practicamente debaixo desta ponte nova localízanse os restos correspondentes ao Acueducto do Bravo, un acueducto cuxos orixes se van ao século XVII.



Posúe tres arcos de medio punto e dous aliavaderos adintelados a ambos os dous lados para épocas de crecidas puntuais. Está construído en gran parte con grandes "perpiaños" e presenta unha canle de medio metro. Río arriba presenta tres tajamares. Os restos da canle que chegan a este acueducto son imperceptibles pero sábese que recollía a auga un pouco máis arriba na parroquia de Vilaza.





O seu uso non está moi claro aínda que se conta que era utilizado para regadío das leiras dun pazo situado na parroquia de Mañufe. Este pazo é denominado "Baludio" pero non localizamos sua situación exacta. En Baludío sabemos que se construíu a Escola Americana a principios de século XX e que hoxe é o IES Escolar Proval. Nas proximidades non hai pazos aínda que seguramente os dominios dalgún se estendesen pola beira norte do Miñor.



Nas proximidades existe unha pedra que reza a seguinte inscripición ainda que apenas é imperceptible:
A JUAN PSE ANO DE 1696

O lugar atópase esquecido e a maleza a miúdo impide o seu fácil acceso. A beiras do Vilaza discorre un carreiro que a uns cincuenta metros río abaixo levaranos ata outras ruínas moi interesantes.



Trátase dunha construción realizada con pedra e que conta cun basto arco rebaixado baixo o que existe un oco onde aínda conserva ladrillos refractarios. Nas proximidades tamén veremos restos dun arco que con estes ladrillos formaban un posible forno.



Cemento e outros materiais revélannos que esta construción mantívose activa ben entrado o século XX. Os restos duns alicerces descóbrennos que o edificio mantivo un pórtico, probablemente para almacenar madeira, carbón ou outro material. Non localizamos canalizacións de auga para mover mecanismos e tampouco parecen existir restos de sistemas eléctricos.

É seguro que se trata dunha industria pero descoñecemos exactamente a súa función e cal foi a súa orixe.




Máis fotos aquí






MAPA - LOCALIZACIÓN


Comentarios

Publicar un comentario

Publicacións populares deste blog

A lendaria Pedra da Serpe de Corme

-
Imaxe
 A Pedra da Serpe de Corme é un dos monumentos rupestres máis representativos de Galicia. A pesar da súa sinxeleza, espertou unha gran curiosidade de historiadores e arqueólogos ao longo dos últimos séculos. Trátase dun exemplo único en toda Europa Occidental, un relevo "vivo" da historia de Galicia. A Pedra da Serpe localízase no concello de Ponteceso, na parroquia de Corme Aldea, nun lugar de posible topónimo de orixe xermánica, o lugar de Gondomil.  Trátase dunha roca granítica no que se labrou a figura dunha gran serpe alada, algo que a fai única e excepcional. Séculos despois, o lugar foi cristianizado coa colocación dunha cruz sobre a mesma pedra. Esta cruz non é a actual, senón contemporánea, pois a orixinal xa non se conserva, xa que foi derrubada accidentalmente. A pesar das numerosas hipóteses sobre a cronoloxía desta curiosa pedra, aínda ninguén o ten claro e todo son especulacións. Escoitarás que este culto á serpe pérdese en tempos remotos, antes
Ler máis

Insua dos poetas, un paque temático para o Galego no Carballiño

-
Imaxe
Traémosvos un lugar para pasar unha tarde refrescando literatos galegos ou un lugar no que a arte da palabra achegaravos ao sentir máis profundo de Galicia. Unha visita na que poñer a proba o que sabemos, quen é cada un deles, curiosidades dos homenaxeados e un nomear que obras regaláronnos. É quizais un rinconcito coa mellor das nosas artes, a literatura, ese fiar de palabras contando a mellor das historias, a nosa, que é tamén a de todo aquel que a queira coñecer, aí esta a maxia de Galicia. Antes gustaríame contarvos un pouco a historia deste lugar, porque como todo o bo, nace dun soño. A volta á terra dun emigrante galego fai que este terreo sexa parte dun proxecto de raíces na terra, unha gandería. O seu fillo aínda se emociona ao lembrar como a vida é ás veces inxusta e fai que o soño do seu pai trúnquese e o terreo non teña un comezo de futuro. O seu fillo ve na propiedade un tremendo potencial e a cultura aflora en cada esquina convertendo a insua nun referente cultural para t
Ler máis

A Cidade dos Mortos das Costas do Alén

-
Imaxe
Existe un río afluente do Tea que recibe o nome de Alén, "o máis alá". O seu val oriéntase cara á o sur e por iso ao resgardarse dos fríos ventos do norte conserva un magnífico bosque de ribeira cunha maxia sen igual. Este val do  Alén está cheo de segredos escondidos desde o seu nacemento. Un dos que máis nos chamou a atención foi o recuncho onde se esconde a capela de principios do século  XVIII de San Xoán de Mosteiro. A súa ponte secular, as súas fontes, as súas calzadas e a posibilidade de que aquí se atopase un antigo mosteiro benedictino hoxe desaparecido rodean de maxia este lugar. Seguramente por este lugar pasase un antigo camiño que levase cara a Ventín a través do val do río  Alén utilizado por  arrieros que transportaban viño e outras mercadorías desde O Ribeiro aos grandes burgos relixiosos e pesqueiros, como Pontevedra. En Fornelos de Montes, na parroquia de As Estacas e nas empinadas ladeiras do val do río Alén e escondidos durante séculos exist
Ler máis