Ermida, cruceiro e petróglifos de San Vitorio | GALICIA MÁXICA
A medio camiño entre as aldeas de Bouzas e Presqueiras levántase unha suave lomba de 635 metros. Sobre ela álzase unha pequena capela dedicada a San Vitorio e a tan só uns metros unha roca sobresae do chan e sobre ela un pedrusco aguanta un cruceiro.
O motivo da colocación do cruceiro e a capela non é máis que un feito sacralizador dun posible lugar de culto de orixes milenarias xa que sobre a roca que sobresae existen varios petróglifos de forma concéntrica e mesmo un que puidese ser serpentiforme. Na roca que se apoia labrouse posteriormente ao Anxo da Agonía e na cruz o Cristo crucificado. Poderemos observar tamén na roca base dúas cruces que puidesen ser indicadores de termo pois a división parroquial de Presqueiras ten aquí os seus límites.
O lugar despide unha gran enerxía e é que desde aquí te crerás estar á beira dos astros e non pola súa altitude pero si pola súa situación despexada. Poderás ver o sol caer sobre o horizonte así como velo espertar cada mañá sobre el. Aquí, durante unha posta de sol, darasche conta de que o petróglifo circular que ten dúas liñas cara abaixo parece seguir ao astro rei no seu camiño cara ao horizonte. Cóntase que a sombra da roca marca os solsticios no mesmo gravado rupestre. Por iso é posible que esteamos ante un altar de culto aos astros, ao sol, ás estrelas ou á lúa.
Como diciamos a escasos metros está a sinxela capela barroca do século XVIII de planta rectangular e cubrición a dúas augas a base de tellas. Sobre a súa fachada levántase unha pequena espadana con cruz e sobre a porta adintelada poderemos ver dúas sillares con inscricións. Nunha pequena pedra veremos as siglas "IHS" (Iesus Hominum Salvator) cunha pequena cruz que parece ser o selo dos xesuítas aínda que tamén foi utilizado por moitas outras institucións relixiosas católicas. O curioso deste símbolo é que esta orde adóitao utilizar unido a raios solares que rodean as iniciais. Dise que antes de adoptar a compañía de Ignacio de Loyola estas iniciais xa eran utilizas desde os primeiros séculos da historia. Hai quen conta que antes que cristiás estas eran pagás e que marcaban algún tipo de culto ao sol e ás figuras mitolóxicas de Isis, Horus e Seb. Desde logo que isto non faría máis que confirmar o culto ao sol neste lugar aínda que tan só é unha hipótese de difícil interpretación.
Os arredores están moi alterados pois o lugar foi utilizado como canteira para a extracción de pedra e a construción do próximo santuario de Nosa Señora dúas Miragres.
O que tampouco poderemos imaxinar desde alí é que a uns metros por abaixo existe un túnel do AVE que atravesa a lomba.
Debemos saber que o lugar foi usado como vertedoiro e posteriormente foi tapado e achandado.
MAPA - LOCALIZACIÓN
O motivo da colocación do cruceiro e a capela non é máis que un feito sacralizador dun posible lugar de culto de orixes milenarias xa que sobre a roca que sobresae existen varios petróglifos de forma concéntrica e mesmo un que puidese ser serpentiforme. Na roca que se apoia labrouse posteriormente ao Anxo da Agonía e na cruz o Cristo crucificado. Poderemos observar tamén na roca base dúas cruces que puidesen ser indicadores de termo pois a división parroquial de Presqueiras ten aquí os seus límites.
O lugar despide unha gran enerxía e é que desde aquí te crerás estar á beira dos astros e non pola súa altitude pero si pola súa situación despexada. Poderás ver o sol caer sobre o horizonte así como velo espertar cada mañá sobre el. Aquí, durante unha posta de sol, darasche conta de que o petróglifo circular que ten dúas liñas cara abaixo parece seguir ao astro rei no seu camiño cara ao horizonte. Cóntase que a sombra da roca marca os solsticios no mesmo gravado rupestre. Por iso é posible que esteamos ante un altar de culto aos astros, ao sol, ás estrelas ou á lúa.
Como diciamos a escasos metros está a sinxela capela barroca do século XVIII de planta rectangular e cubrición a dúas augas a base de tellas. Sobre a súa fachada levántase unha pequena espadana con cruz e sobre a porta adintelada poderemos ver dúas sillares con inscricións. Nunha pequena pedra veremos as siglas "IHS" (Iesus Hominum Salvator) cunha pequena cruz que parece ser o selo dos xesuítas aínda que tamén foi utilizado por moitas outras institucións relixiosas católicas. O curioso deste símbolo é que esta orde adóitao utilizar unido a raios solares que rodean as iniciais. Dise que antes de adoptar a compañía de Ignacio de Loyola estas iniciais xa eran utilizas desde os primeiros séculos da historia. Hai quen conta que antes que cristiás estas eran pagás e que marcaban algún tipo de culto ao sol e ás figuras mitolóxicas de Isis, Horus e Seb. Desde logo que isto non faría máis que confirmar o culto ao sol neste lugar aínda que tan só é unha hipótese de difícil interpretación.
Os arredores están moi alterados pois o lugar foi utilizado como canteira para a extracción de pedra e a construción do próximo santuario de Nosa Señora dúas Miragres.
O que tampouco poderemos imaxinar desde alí é que a uns metros por abaixo existe un túnel do AVE que atravesa a lomba.
Debemos saber que o lugar foi usado como vertedoiro e posteriormente foi tapado e achandado.
Comentarios
Publicar un comentario