Ponte Mourulle | GALICIA MÁXICA

-

Mourulle (San Vicente) - Ínsua (San Xián)


Ata fai tan só oitenta anos as posibilidades de cruzar o Miño por unha ponte non era tarefa fácil. Por iso existían ao longo do seu curso multitude de embarcadoiros para cruzalo por medio de barcas.



Aquí, entre O Saviñao e Taboada existía un paso deste tipo ata os anos 40 do século pasado.

Foi nesta época cando se construíu unha boa ponte de formigón cuxo tempo de uso durou menos de dúas décadas. E isto foi porque augas abaixo do Miño construíuse nos anos 50 o gran encoro de Belesar. Era coñecido como Ponte Fortes, en honra ao seu impulsor e foi construído entre 1942 e 1945. Mentres se construía xa se sabía o seu futuro pois anos despois foi alagado polo pantano nomeado e tívose que volver ao uso das barcazas.



Pero a unión das parroquias de San Xián de Ínsua e de San Vicente de Mourulle volveuse recuperar grazas á construción doutra ponte finalizada en 1969. Foi deseñado polo enxeñeiro de camiños José Antonio Torroja Cabanillas, II Marqués de Torroja, pai da popular cantante do famoso grupo musical Mecano e descendente tamén doutro enxeñeiro de camiños, Eduardo Torroja.



Habilitouse unha ponte con alicerces de formigón armado que ten un lonxitude de 269,4 metros divididos en tres vans cun central de 156 metros e un ancho de plataforma de 8,26 m. Ademais do paso de vehículos pola calzada existen dous pasos de peóns laterais. Cóbrese cunha estrutura metálica que o levou a ser denominado a "ponte dous parafusos".



A ponte atópase nunha bonita contorna natural nunha zona do val do Río Miño da Ribeira Sacra que está marcado por grandes desniveis onde outrora se cultivaba a prezada vide. A construción do encoro ocultou miles hectáreas dedicadas a este cultivo.



Na parte de Taboada habilitouse un miradoiro e unha área recreativa .
A siguiente imaxe está sacada do foro de http://foros.embalses.net/showthread.php/6577-Presa-y-embalse-de-Belesar/page42 e nela vemos a antigüa Ponte Fortes durante o desecado do Encoro de Belesar nos primeiros anos da segunda década do século XXI.


Máis fotos aquí






MAPA - LOCALIZACIÓN

Comentarios

Publicar un comentario

Publicacións populares deste blog

A lendaria Pedra da Serpe de Corme

-
Imaxe
 A Pedra da Serpe de Corme é un dos monumentos rupestres máis representativos de Galicia. A pesar da súa sinxeleza, espertou unha gran curiosidade de historiadores e arqueólogos ao longo dos últimos séculos. Trátase dun exemplo único en toda Europa Occidental, un relevo "vivo" da historia de Galicia. A Pedra da Serpe localízase no concello de Ponteceso, na parroquia de Corme Aldea, nun lugar de posible topónimo de orixe xermánica, o lugar de Gondomil.  Trátase dunha roca granítica no que se labrou a figura dunha gran serpe alada, algo que a fai única e excepcional. Séculos despois, o lugar foi cristianizado coa colocación dunha cruz sobre a mesma pedra. Esta cruz non é a actual, senón contemporánea, pois a orixinal xa non se conserva, xa que foi derrubada accidentalmente. A pesar das numerosas hipóteses sobre a cronoloxía desta curiosa pedra, aínda ninguén o ten claro e todo son especulacións. Escoitarás que este culto á serpe pérdese en tempos remotos, antes
Ler máis

Insua dos poetas, un paque temático para o Galego no Carballiño

-
Imaxe
Traémosvos un lugar para pasar unha tarde refrescando literatos galegos ou un lugar no que a arte da palabra achegaravos ao sentir máis profundo de Galicia. Unha visita na que poñer a proba o que sabemos, quen é cada un deles, curiosidades dos homenaxeados e un nomear que obras regaláronnos. É quizais un rinconcito coa mellor das nosas artes, a literatura, ese fiar de palabras contando a mellor das historias, a nosa, que é tamén a de todo aquel que a queira coñecer, aí esta a maxia de Galicia. Antes gustaríame contarvos un pouco a historia deste lugar, porque como todo o bo, nace dun soño. A volta á terra dun emigrante galego fai que este terreo sexa parte dun proxecto de raíces na terra, unha gandería. O seu fillo aínda se emociona ao lembrar como a vida é ás veces inxusta e fai que o soño do seu pai trúnquese e o terreo non teña un comezo de futuro. O seu fillo ve na propiedade un tremendo potencial e a cultura aflora en cada esquina convertendo a insua nun referente cultural para t
Ler máis

A Cidade dos Mortos das Costas do Alén

-
Imaxe
Existe un río afluente do Tea que recibe o nome de Alén, "o máis alá". O seu val oriéntase cara á o sur e por iso ao resgardarse dos fríos ventos do norte conserva un magnífico bosque de ribeira cunha maxia sen igual. Este val do  Alén está cheo de segredos escondidos desde o seu nacemento. Un dos que máis nos chamou a atención foi o recuncho onde se esconde a capela de principios do século  XVIII de San Xoán de Mosteiro. A súa ponte secular, as súas fontes, as súas calzadas e a posibilidade de que aquí se atopase un antigo mosteiro benedictino hoxe desaparecido rodean de maxia este lugar. Seguramente por este lugar pasase un antigo camiño que levase cara a Ventín a través do val do río  Alén utilizado por  arrieros que transportaban viño e outras mercadorías desde O Ribeiro aos grandes burgos relixiosos e pesqueiros, como Pontevedra. En Fornelos de Montes, na parroquia de As Estacas e nas empinadas ladeiras do val do río Alén e escondidos durante séculos exist
Ler máis