Encoro de Eiras | GALICIA MÁXICA

-

Eiras - Castro Barbudo


Na década dos anos 70 do século pasado o gran crecemento poboacional e industrial da cidade de Vigo provocou que o caudal necesario para abastecer á cidade de auga fose insuficiente. A presa de Zamáns e as súas pequenas dimensións cuestionaron a necesidade de construír un novo encoro co único fin de abastecemento de auga potable á cidade e de paso a diferentes concellos das comarcas veciñas.

Desagüe

Por iso decidiuse aproveitar a canle do río Oitavén, en Fornelos, para construír a presa de Eiras, obra que se finalizou no ano 1977. A extensión ocupada polo pantano esténdese ás 149 ha e ocupa parte dos concellos de Fornelos de Montes e Ponte Caldelas. A presa situada no primeiro concello nomeado ten unha altura de aproximadamente 40 metros e é completamente de formigón en forma de bóveda de dobre curvatura. Os seus muros poden reter ata 21,5 hm3 de auga.

Pantano

O pantano aproveita as augas provenientes sobre todo do río Oitaven pero tamén recibe a achega do río Parada e do Barragán, ademais doutros pequenos arroios. Aínda así a achega adoita ser insuficiente en anos de relativa seca e por iso recibe o transvase ocasional desde o río Verdugo.
Captación

Mediante un sistema de canalización a auga desvíase por un gran tubo de aceiro helicosoldado de 1,2 m e 3000 l/s coñecido como a Canle de Eiras, que conduce o líquido aproveitando o estreito val do Oitavén para despois virar cara á o sur en dirección Redondela para pasar polo chamado Sifón dos Valos e posteriormente polo Túnel dá Madroa e acabar na planta de abastecemento de Vigo.
Outros concellos como Mos, Porriño, Redondela ou Salceda benefícianse da traída da auga por outras canles diferentes.

Más fotos aquí






MAPA - LOCALIZACIÓN


[mapsmarker marker="17"]

Comentarios

Publicar un comentario

Publicacións populares deste blog

A lendaria Pedra da Serpe de Corme

-
Imaxe
 A Pedra da Serpe de Corme é un dos monumentos rupestres máis representativos de Galicia. A pesar da súa sinxeleza, espertou unha gran curiosidade de historiadores e arqueólogos ao longo dos últimos séculos. Trátase dun exemplo único en toda Europa Occidental, un relevo "vivo" da historia de Galicia. A Pedra da Serpe localízase no concello de Ponteceso, na parroquia de Corme Aldea, nun lugar de posible topónimo de orixe xermánica, o lugar de Gondomil.  Trátase dunha roca granítica no que se labrou a figura dunha gran serpe alada, algo que a fai única e excepcional. Séculos despois, o lugar foi cristianizado coa colocación dunha cruz sobre a mesma pedra. Esta cruz non é a actual, senón contemporánea, pois a orixinal xa non se conserva, xa que foi derrubada accidentalmente. A pesar das numerosas hipóteses sobre a cronoloxía desta curiosa pedra, aínda ninguén o ten claro e todo son especulacións. Escoitarás que este culto á serpe pérdese en tempos remotos, antes
Ler máis

Insua dos poetas, un paque temático para o Galego no Carballiño

-
Imaxe
Traémosvos un lugar para pasar unha tarde refrescando literatos galegos ou un lugar no que a arte da palabra achegaravos ao sentir máis profundo de Galicia. Unha visita na que poñer a proba o que sabemos, quen é cada un deles, curiosidades dos homenaxeados e un nomear que obras regaláronnos. É quizais un rinconcito coa mellor das nosas artes, a literatura, ese fiar de palabras contando a mellor das historias, a nosa, que é tamén a de todo aquel que a queira coñecer, aí esta a maxia de Galicia. Antes gustaríame contarvos un pouco a historia deste lugar, porque como todo o bo, nace dun soño. A volta á terra dun emigrante galego fai que este terreo sexa parte dun proxecto de raíces na terra, unha gandería. O seu fillo aínda se emociona ao lembrar como a vida é ás veces inxusta e fai que o soño do seu pai trúnquese e o terreo non teña un comezo de futuro. O seu fillo ve na propiedade un tremendo potencial e a cultura aflora en cada esquina convertendo a insua nun referente cultural para t
Ler máis

Poboado castrexo de Castromaior

-
Imaxe
O castro de  Castromaior é unha xacemento milenario que comprende os restos dun antigo poboado galaico con lixeiras influencias romanas da súa última e breve etapa. Os restos do castro localízanse no concello de Portomarín e o poboado está repartido entre as parroquias de Narón e Castromaior, da cal colle o nome polo que se adoita denominar.  Unha das particularidades deste castro da Idade de Ferro é que se sitúa aos pés do Camiño de Santiago e por iso é un recurso espectacular para esta etapa que une Portomarín-Palas de Rei. O trazado do Camiño discorre pola estrada que vai cara a  Castromaior, pero o trazado antigo pasa directamente por un dos fosos do castro.  A diferenza doutros castros que aproveitaban as defensas naturais que lles proporcionaba o terreo, tales como ríos ou ladeiras de montañas, o castro de Castromaior localízase nun terreo suave e por iso os seus poboadores tivéronse que esmerar para construír unha serie de defensas ao redor do poboado, como grand
Ler máis