Lagoa das Pontes | GALICIA MAXICA

-

(Máis fotos aquí)


A empresa Endesa explotou o complexo mineral de As pontes durante máis de 30 anos. O lignito era o prezado mineral para poder dar vida á central térmica de As Pontes. Para iso creouse unha mina a ceo aberto polo que se realizou un gran burato de máis de 200 m de profundidade, unha extensión de 811 ha. A extracción do mineral ademais propiciou a formación dunha grande entulleira. O motivo principal é que tristemente saía máis rendible exportar o mineral do estranxeiro dende centos de quilómetros que extraelo a 500 m. A partir do ano 1985 comézase a recuperar a entulleira e os primeiros plans para a recuperación do gran "burato". Decidiuse a creación dun gran lago mediante as chuvias o que conduciría a unha enchedura que duraría 20 anos. Non obstante preparouse outro plan desviando algún pequeno regueiro e creando unha canle para traer auga do Eume. En pouco máis de catro anos conseguiuse a enchedura que culminou na primavera do 2012, creando así o maior lago artificial de España e dos maiores de Europa, convirtidoo na maior rexeneración ambiental da península da historia.



Para a entulleira, que ocupaba unha extensión de 1.150 ten, rexenerouse plantando 580.000 árbores e construíndo 67 km de pistas e 56 km de canles.

Hoxe, un gran lago cobre o "gran burato", no que mesmo existe unha praia fluvial e practícanse toda clase de deportes e actividades naúticas. O lago variou lixeiramente o clima da bisbarra, propiciando algún banco de néboa máis habitualmente e descendendo a temperatura en case medio grao. Especúlase co posible uso enerxético que produciría o lago, deixando en interdito o mero obxectivo ambiental inicial.





O lago ten un perímetro de 15 km e unha lonxitude máxima de 4,7km, chegando a obter un volume de auga de 540 hm3.
Sexa co obxectivo que sexa, moitas outras enerxéticas deberían facer plans parecidos, a cambio da explotación das nosas riquezas.


Localización - Mapa


Comentarios

Publicar un comentario

Publicacións populares deste blog

A lendaria Pedra da Serpe de Corme

-
Imaxe
 A Pedra da Serpe de Corme é un dos monumentos rupestres máis representativos de Galicia. A pesar da súa sinxeleza, espertou unha gran curiosidade de historiadores e arqueólogos ao longo dos últimos séculos. Trátase dun exemplo único en toda Europa Occidental, un relevo "vivo" da historia de Galicia. A Pedra da Serpe localízase no concello de Ponteceso, na parroquia de Corme Aldea, nun lugar de posible topónimo de orixe xermánica, o lugar de Gondomil.  Trátase dunha roca granítica no que se labrou a figura dunha gran serpe alada, algo que a fai única e excepcional. Séculos despois, o lugar foi cristianizado coa colocación dunha cruz sobre a mesma pedra. Esta cruz non é a actual, senón contemporánea, pois a orixinal xa non se conserva, xa que foi derrubada accidentalmente. A pesar das numerosas hipóteses sobre a cronoloxía desta curiosa pedra, aínda ninguén o ten claro e todo son especulacións. Escoitarás que este culto á serpe pérdese en tempos remotos, antes
Ler máis

Insua dos poetas, un paque temático para o Galego no Carballiño

-
Imaxe
Traémosvos un lugar para pasar unha tarde refrescando literatos galegos ou un lugar no que a arte da palabra achegaravos ao sentir máis profundo de Galicia. Unha visita na que poñer a proba o que sabemos, quen é cada un deles, curiosidades dos homenaxeados e un nomear que obras regaláronnos. É quizais un rinconcito coa mellor das nosas artes, a literatura, ese fiar de palabras contando a mellor das historias, a nosa, que é tamén a de todo aquel que a queira coñecer, aí esta a maxia de Galicia. Antes gustaríame contarvos un pouco a historia deste lugar, porque como todo o bo, nace dun soño. A volta á terra dun emigrante galego fai que este terreo sexa parte dun proxecto de raíces na terra, unha gandería. O seu fillo aínda se emociona ao lembrar como a vida é ás veces inxusta e fai que o soño do seu pai trúnquese e o terreo non teña un comezo de futuro. O seu fillo ve na propiedade un tremendo potencial e a cultura aflora en cada esquina convertendo a insua nun referente cultural para t
Ler máis

A Cidade dos Mortos das Costas do Alén

-
Imaxe
Existe un río afluente do Tea que recibe o nome de Alén, "o máis alá". O seu val oriéntase cara á o sur e por iso ao resgardarse dos fríos ventos do norte conserva un magnífico bosque de ribeira cunha maxia sen igual. Este val do  Alén está cheo de segredos escondidos desde o seu nacemento. Un dos que máis nos chamou a atención foi o recuncho onde se esconde a capela de principios do século  XVIII de San Xoán de Mosteiro. A súa ponte secular, as súas fontes, as súas calzadas e a posibilidade de que aquí se atopase un antigo mosteiro benedictino hoxe desaparecido rodean de maxia este lugar. Seguramente por este lugar pasase un antigo camiño que levase cara a Ventín a través do val do río  Alén utilizado por  arrieros que transportaban viño e outras mercadorías desde O Ribeiro aos grandes burgos relixiosos e pesqueiros, como Pontevedra. En Fornelos de Montes, na parroquia de As Estacas e nas empinadas ladeiras do val do río Alén e escondidos durante séculos exist
Ler máis